در ساخت ساعت چرم زنانه برای اندازه گیری زمان، بر حسب ساعت، دقیقه و ثانیه است.
ابتدایی‌ترین روش‌های اندازه‌گیری زمان، که به پیشینیان خود ساعت تبدیل می‌شد، از چندین قرن پیش توسط تمدن‌هایی که ستاره‌ها را به عنوان مرجع زمان در نظر می‌گرفتند، شروع به استفاده کرد.
این تمدن ها ماه و خورشید را برای اندازه گیری زمان های طولانی مانند سال ها و فصل هایی که آن را تقسیم می کنند مورد مطالعه قرار دادند.
به همین ترتیب، خورشید یا ماه نیز به عنوان ساعت برای اندازه گیری گذر روزها استفاده می شد.
بعداً ساعت آفتابی ساخته شد. که بر اساس جهت سایه بود که عنصری از چوب، سنگ یا موارد دیگر را به نمایش می گذاشت.
مصریان همچنین ساعتی را ساختند که بر اساس جریان آب بود.
به همین ترتیب اعراب با محاسبات نجومی که در زمان خود شناخته شده بودند، زمان را به دلیل دقت زیاد پیش بینی های خود می سنجند.
ساعت دیگری که اختراع شد و برای آن زمان کاملاً قابل اعتماد بود، ساعت شنی بود.
این از دو پایه شیشه ای استفاده می کند که توسط یک سوراخ کوچک به هم متصل می شوند که در آن شن و ماسه از یک محفظه به محفظه دیگر عبور می کند.
اینها به طور کلی طول یک ساعت را اندازه گیری می کردند.
به این ترتیب، به قرن سیزدهم بعد از میلاد مسیح می رسیم، جایی که اولین ساعت های کم و بیش دقیق شروع به ساخت کردند.
اینها برای اندازه گیری ساعات متعارف در صومعه های اروپایی طراحی شده اند.
سپس ساعت آونگی اختراع شد که دقیق ترین ساعت در زمان خود بود. این اتفاق در قرن هفدهم رخ داد.
با توجه به ساعت‌های کوچکتر یا قابل حمل، این ساعت‌ها در سال 1524 در جامعه ظاهر شدند. ظاهراً این ساعت‌های جیبی در ابتدا تنها یک ساعت استقلال داشتند.
پس از آن، آنها باید زخمی می شدند تا به کار خود ادامه دهند، زیرا از مکانیزم چرخ دنده برای حرکت دستان خود استفاده می کردند.
در اواسط قرن نوزدهم، اولین ساعت مچی اختراع شد. پر استفاده ترین ساعت در جهان امروز.
