خشک کردن طبیعی اولین فرآیند آبگیری لجن است. به دلیل تأثیر آب و هوا، زمان و عوامل دیگر، آبگیری دشوار است و تأثیر آن ایده آل نیست.
در حال حاضر، آبگیری مکانیکی توسط شیلنگ لجن کش روش اصلی آبگیری لجن است، مانند آبگیری تسمه فیلتر پرس، آبگیری صفحه و قاب فیلتر پرس، آبگیری گریز از مرکز، و آبگیری انباشته پیچ.
پس از غلظت یا فرآیند آبگیری مکانیکی، کمترین میزان رطوبت هنوز تقریباً 80 درصد است. رطوبت مورد نیاز برای دفن مستقیم لجن کمتر از 60 درصد و برای سوزاندن مستقیم لجن کمتر از 50 درصد است.
برای کاهش بیشتر رطوبت لجن، لجن را معمولاً قبل از آبگیری مکانیکی آماده و اصلاح می کنند. روش‌های تهویه لجن عمدتاً شامل روش‌های شیمیایی، روش‌های فیزیکی و روش‌های میکروبی است.
صرف نظر از اینکه کدام روش اتخاذ شده است، هزینه تصفیه لجن نسبتاً بالا است.
در واقع، آبگیری لجن و تثبیت زهکشی نرم خاک اساساً یکسان هستند. هر دوی آنها فرآیندهای تخلیه آب از کانال زهکشی هستند که توسط نیروهای خارجی هدایت می شوند.
روش تحکیم زهکشی پیش بارگذاری خلاء به طور گسترده در بسیاری از پروژه ها استفاده شده است و روش پیش بارگذاری خلاء به تدریج در تصفیه لجن در محل های دفن لجن برای زهکشی لجن و تصفیه لجن معرفی شده است.
با این حال، بزرگترین مشکل زهکشی و تحکیم پیش بارگذاری خلاء این است که کانال زهکشی به صورت گل و لای است.
نفوذپذیری غشای فیلتر صفحه زهکشی کاهش می یابد، که باعث کاهش راندمان تحکیم زهکشی و تضعیف اثر تحکیم زهکشی می شود.
در واقع آبگیری لجن به دلیل ویژگی های ذرات جامد لجن مانند آب دوستی بالا، ته نشینی دشوار و تراکم پذیری قوی با همان مشکل لجن و مسدود شدن مواجه است.
در این مقاله با شروع مسئله آبگیری لجن، روش تثبیت و تئوری زهکشی پیش بارگذاری خلاء برای آبگیری لجن معرفی شده است.
علاوه بر این، آزمایش‌های مدل آبگیری سریع لجن با بار فشار منفی خلاء در پایین بخش کامل انجام شد. مکانیسم آبگیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
