با این حال، برنامه های بهداشت مدارس در هند تاکید محدودی بر آموزش جعبه کمک های اولیه خودرو در برنامه درسی آموزشی دارد که بر خلاف سناریوی کشورهای توسعه یافته مانند انگلستان است که در آن کمک های اولیه موضوعی است که اغلب در برنامه درسی بهداشت مدارس تدریس می شود.
با این پیشینه، مطالعه حاضر در یک مدرسه روستایی در بنگال غربی انجام شد که در آن آموزش مدولار به کودکان مدرسهای نوجوانی که در کلاس VI و کلاس VII تحصیل میکردند در رابطه با اقدامات کمکهای اولیه منتخب آسیبها بیماریهای رایج پس از ارزیابی اولیه دانش موجود آنها ارائه شد.
همچنین برای تعیین اثربخشی مداخله، دانش و نگرش به دست آمده ارزیابی شد. کلیه دانش آموزان استاندارد ششم و استاندارد هفتم واجد شرایط شرکت بودند. اگرچه مداخله آموزشی به همه افراد حاضر در روز مداخله داده شد، اما دانش پس از مداخله فقط در بین دانشآموزانی که نمره دانش قبل از مداخله در دسترس بود، ارزیابی شد.
از این رو، از مجموع 260 نفر دانشآموز، تحلیل پرسشنامههای 245 دانشآموز در نظر گرفته شد، یعنی دانشآموزانی که در روزهای ارزیابی پیش مداخلهای، تدریس مدولار و ارزیابی پس مداخلهای که پس از 2 هفته انجام شد، حضور داشتند. پس از کسب مجوز از کمیته اخلاق نهادی موسسه بهداشت و سلامت عمومی سراسر هند، تأیید رسمی از مدیر و معلمان کلاس دو کلاس اخذ شد و جمعآوری اطلاعات دانش پایه دانشآموزان با استفاده از پرسشنامه ساختاریافته خود ایفا انجام شد.
به زبان انگلیسی تهیه شده و سپس با حفظ معادل معنایی به زبان محلی (بنگالی) ترجمه شده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط کارشناسان دپارتمان پزشکی جامعه در موسسه بهداشت و سلامت عمومی سراسر هند، کلکته، بنگال غربی بررسی شد.
این پرسشنامه شامل دو بخش بود: بخش (1) شامل مشخصات دانش آموز به صورت کلاس و شماره رولی به همراه مشخصات جمعیت شناختی و بخش (II) شامل 14 سؤال چند گزینه ای در دو حوزه، یعنی 9 سؤال در مورد دانش مدیریت کمک های اولیه. آسیب های رایج و پنج سوال در مورد نگرش در مورد استفاده از کمک های اولیه.